ਰੇਲਵੇ ਨੈੱਟਵਰਕ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਚੌਥੇ ਨੰਬਰ 'ਤੇ ਅਉਂਦਾ ਹੈ। ਦੇਸ਼ ਦਾ ਕੁੱਲ ਰੇਲ ਨੈੱਟਵਰਕ 68,103 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕੈਨੇਡਾ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਹੈ। ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਟੜੀਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰੇਲਵੇ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ਼ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਰੇਲ ਪਟੜੀਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਵੀ ਰੇਲਗੱਡੀਆਂ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਚੱਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਰੇਲ ਗੱਡੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਬੱਸਾਂ ਵਾਂਗ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਅਜਿਹੀ ਟਰੇਨ ਕਿੱਥੇ ਹੋਵੇਗੀ?


ਅਜਿਹੇ 'ਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਦੋ ਸਾਲ ਦੇ ਟੈਸਟਿੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਰਚੁਅਲ ਟ੍ਰੈਕ 'ਤੇ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਨਵੀਂ ਫਿਊਚਰਿਸਟਿਕ ਟਰੇਨ ਨੂੰ ਸਾਲ 2019 'ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਚੀਨ ਦੇ ਸਿਚੁਆਨ ਸੂਬੇ ਦੇ ਯਿਬਿਨ 'ਚ ਲਾਂਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਟੀਲ ਦੇ ਟਰੈਕਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇਹ ਟਰਾਮ-ਬੱਸ-ਹਾਈਬ੍ਰਿਡ ਸਫੈਦ-ਪੇਂਟ ਕੀਤੇ ਟਰੈਕਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਦੇ ਹਨ। ਟਰਾਮ-ਬੱਸ-ਹਾਈਬ੍ਰਿਡ ਇੱਕ ਵਾਹਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਰੇਲਵੇ ਅਤੇ ਬੱਸਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸੁਮੇਲ ਹੈ। ਯਾਨੀ ਕਿ ਇਹ ਰੇਲ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਬੱਸਾਂ ਵਾਂਗ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਦੀ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਰੇਲ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ CRRC ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।


ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਟਰੇਨ ਬਿਨਾਂ ਡਰਾਈਵਰ ਦੇ ਚੱਲਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਹਾਦਸਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਡਰਾਈਵਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਟਰੇਨ ਦੀ ਸਪੀਡ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਹ 70 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟੇ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਚੱਲਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਟਰੈਕ 'ਤੇ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਰੇਲਗੱਡੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਹਲਕੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਪਹੀਏ ਰਬੜ ਦੇ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ। 32 ਮੀਟਰ ਲੰਬੀ ਇਸ ਟਰੇਨ ਦੀਆਂ 3 ਬੋਗੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ 300 ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲਿਜਾਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹਨ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਲੋੜ ਪਈ ਤਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ 2 ਹੋਰ ਬੋਗੀਆਂ ਜੋੜੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ 500 ਲੋਕ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਸਫਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।


 


ਬੈਟਰੀ ਵਾਲੀ ਟ੍ਰੇਨ


ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਇਹ ਟਰੇਨ ਪੈਟਰੋਲ-ਡੀਜ਼ਲ ਜਾਂ ਬਿਜਲੀ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦੀ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਲਿਥੀਅਮ-ਟਾਈਟਨੇਟ ਬੈਟਰੀ ਨਾਲ ਚੱਲਦੀ ਹੈ। ਇਕ ਵਾਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਾਰਜ ਹੋਣ 'ਤੇ ਇਹ 40 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੈਅ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਬੈਟਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ 'ਤੇ ਕਰੰਟ ਕੁਲੈਕਟਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਰੀਚਾਰਜ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। 3 ਤੋਂ 5 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਰੀਚਾਰਜਿੰਗ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸਿਰਫ 30 ਸਕਿੰਟ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ 25 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਚਾਰਜ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਮੈਟਰੋ ਟਰੇਨ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਵੀ ਟਵਿਨ ਹੈੱਡ ਸਿਸਟਮ 'ਤੇ ਚੱਲਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਇਸ 'ਚ ਯੂ-ਟਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ।


 


ਲਾਗਤ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ


ਇਸ ਟਰੇਨ ਨੂੰ ਸੰਚਾਲਨ ਲਈ ਟ੍ਰੈਕ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਇਸਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਦਾ ਖਰਚਾ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਵਾਇਤੀ ਰੇਲਗੱਡੀ ਦੇ ਇੱਕ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 15 ਤੋਂ 25 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦੀ ਲਾਗਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਹਾਈ-ਟੈਕ ਵਰਚੁਅਲ ਲਾਈਨ ਨਾਲ ਇਹ ਲਾਗਤ ਅੱਧੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਫੁੱਟਪਾਥਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਅਤੇ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਲਈ ਟ੍ਰੇਨ ਕਾਫ਼ੀ ਸੈਂਸਰਾਂ ਨਾਲ ਲੈਸ ਹੈ।