ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤ 'ਚ ਸੀ ਡੇਟਿੰਗ ਕਲਚਰ! 2500 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਇਦਾਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਇਜ਼ਹਾਰ

ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਡੇਟਿੰਗ ਦਾ ਕਲਚਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਮਾਰਡਨ ਕਲਚਰ ਵਿੱਚ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰਾ ਸੀ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਸੀ

Hinduism

ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕਿ ਡੇਟਿੰਗ ਇੱਕ ਮਾਡਰਨ ਕਾਨਸੈਪਟ ਹੈ? ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਡੇਟਿੰਗ ਦਾ ਕਾਨਸੈਪਟ 2500 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚੱਲਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕਾਦੰਬਰੀ, ਕਾਮਸੂਤਰ, ਅਤੇ ਕਥਾਸਰਿਤ ਸਾਗਰ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜੋੜੇ ਆਪਣੀ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।

ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਮਰਦ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਪਾਰਕਾਂ, ਬਾਗਾਂ, ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਜਾਂ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੌਰਾਨ ਮਿਲਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਤੋਹਫੇ ਦਿੰਦ ਸਨ ਅਤੇ ਦੋਸਤੀ ਕਾਫੀ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤਾੜ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ‘ਤੇ ਹਲਦੀ ਦੀ ਸਿਆਹੀ ਨਾਲ ਚੁਪ-ਚੁਪੀਤੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕਰਦੇ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਗਰਮ ਹੋਣ ਤੱਕ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਸੀ।

ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਲਈ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਸੇਂਜਰ ਜਾਂ ਪੰਛੀ ਰਾਹੀਂ ਭੇਜਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਡੇਟਿੰਗ ਐਪਸ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਰੋਮਾਂਸ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤੀ ਇਸਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਂਦੇ ਸਨ।

ਕਾਮਸੂਤਰ 70 ਫੀਸਦੀ ਸਰੀਰਕ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਸਬੰਧਾਂ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਾਠ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਹਿੰਦੂ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਵੀ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਕੁੰਤਲਾ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਯੰਤ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਤੇ ਰੁਕਮਣੀ, ਅਰਜੁਨ ਅਤੇ ਉਰਵਸ਼ੀ, ਅਤੇ ਸੁਭੱਦਰਾ ਅਤੇ ਅਭਿਮਨਿਊ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸੰਬੰਧ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਫੈਸਲਿਆਂ 'ਤੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਸੰਵਾਦ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸਨ। ਜੇਕਰ ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਡੇਟਿੰਗ ਨੂੰ ਮਿਲਣ, ਗੱਲ ਕਰਨ, ਖਿੱਚ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਚੁਣਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਪਰੰਪਰਾ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚੱਲੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਗੰਧਰਵ ਵਿਆਹ, ਕਾਮਸੂਤਰ, ਸਵੈਂਵਰ ਇਸ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਹਨ।

Continues below advertisement