ਜਹਾਜ਼ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ ਨਿਰੰਤਰ ਗਤੀ ਤੇ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਉੱਡਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਰੂਜ਼ਿੰਗ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕਰੂਜ਼ਿੰਗ ਉਚਾਈ ਉਹ ਉਚਾਈ ਹੈ ਜਿਸ 'ਤੇ ਜਹਾਜ਼ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬਾਲਣ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਤੇ ਯਾਤਰੀਆਂ ਲਈ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਉੱਡ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹਵਾ 'ਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੜਬੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਜਹਾਜ਼ ਹਿੱਲ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤੇ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਉੱਚੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਹਵਾ ਠੰਢੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਦੂਜੇ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਣ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਰੇ ਜਹਾਜ਼ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਉੱਡਦੇ ਹਨ।

ਵਪਾਰਕ ਜਹਾਜ਼ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 30,000 ਤੋਂ 40,000 ਫੁੱਟ (ਲਗਭਗ 9 ਤੋਂ 12 ਕਿਲੋਮੀਟਰ) ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਉੱਡਦੇ ਹਨ।

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਉਚਾਈ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ ਦੀ ਕਿਸਮ, ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਦੂਰੀ ਅਤੇ ਮੌਸਮ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਬਦਲ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਉੱਚਾਈ 'ਤੇ ਉੱਡਣ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਫਾਇਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਈਂਧਨ ਕੁਸ਼ਲਤਾ, ਯਾਤਰੀ ਆਰਾਮ ਅਤੇ ਟਕਰਾਉਣ ਦਾ ਘੱਟ ਜੋਖਮ।

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉੱਚਾਈ 'ਤੇ ਉੱਡਣ ਦੇ ਕੁਝ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦਬਾਅ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਅਤੇ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਕਮੀ।