ਸਪੇਸ 'ਚ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣਾ ਕਾਫ਼ੀ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਹ ਜਿਆਦਾਤਰ ਲੰਬੇ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਪੁਲਾੜ 'ਚ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੈਲੋਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ Sunita Williams ਮਿਸ਼ਨ 'ਤੇ ਗਈ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਭਾਰ 63.5 ਕਿਲੋ ਅਤੇ ਕੱਦ 5.8 ਫੁੱਟ ਸੀ।

ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਉੱਚ ਕੈਲੋਰੀ ਖੁਰਾਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਪੇਸ ਵਿੱਚ, ਮਨੁੱਖੀ ਸਰੀਰ ਦਾ ਮੈਟਾਬੋਲਿਜ਼ਮ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਕੈਲੋਰੀ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਅਚਾਨਕ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣਾ ਕਿੰਨਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ?

ਭਾਰ ਘਟਣ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਿਹਤ ਸਬੰਧੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।

ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਸਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੋਸ਼ਣ ਨਾ ਮਿਲਣਾ ਸਿਹਤ ਲਈ ਗੰਭੀਰ ਖ਼ਤਰੇ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਵੀ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣਾ ਵਰਜਿਤ ਹੈ।

ਭਾਰ ਘਟਣ ਕਾਰਨ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।

ਦਰਅਸਲ, ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਚੱਲਣ ਨਾਲ ਥਕਾਵਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਹੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਦੀ ਗੁਰੂਤਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜ਼ੀਰੋ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਗਰੈਵਿਟੀ ਵਿਚ ਸਰੀਰ 'ਤੇ ਕੋਈ ਤਣਾਅ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਅਚਾਨਕ ਭਾਰ ਘਟਣ ਨਾਲ ਦਿਲ 'ਤੇ ਦਬਾਅ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦਿਲ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।

ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ, ਸਰੀਰ ਦੇ ਤਰਲ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਅਚਾਨਕ ਭਾਰ ਘਟਣਾ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤਣਾਅ ਅਤੇ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਦਰਅਸਲ, ਸੁਨੀਤਾ ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਨੂੰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ 8 ਦਿਨ ਲਈ ਗਈ ਸੀ ਪਰ 8 ਮਹੀਨੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਉੱਥੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ, ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।