Petrol Price Hike: ਯੂਪੀ-ਉਤਰਾਖੰਡ ਸਮੇਤ 5 ਰਾਜਾਂ 'ਚ ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡੀਜ਼ਲ-ਪੈਟਰੋਲ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ 'ਚ ਅਜਿਹੀ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਮੋਦੀ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਟੈਕਸ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੁਝ ਰਾਹਤ ਮਿਲੀ, ਪਰ ਕੀਮਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਅਸਮਾਨ ਛੂਹ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੱਚਾ ਤੇਲ ਕਾਫੀ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਡੀਜ਼ਲ-ਪੈਟਰੋਲ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋਣ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਵਧ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਔਰੰਗਾਬਾਦ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ੇਖ ਯੂਸਫ ਦੀ ਕਾਫੀ ਚਰਚਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਾਰ ਜਾਂ ਬਾਈਕ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਘੋੜੇ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ 'ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਖਸ ਹੁਣ ‘ਘੋੜੇ ਵਾਲਾ’ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।


ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਕੋਰੋਨਾ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੋਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਮਾਰਚ 2020 ਵਿੱਚ ਲੌਕਡਾਊਨ ਲਗਾਇਆ ਸੀ। ਸਭ ਕੁਝ ਰੁਕ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ 49 ਸਾਲਾ ਯੂਸਫ ਸ਼ੇਖ ਦੀ ਲੈਬ ਅਸਿਸਟੈਂਟ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਚਲੀ ਗਈ। ਹੁਣ ਪੈਸੇ ਆਉਣੇ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਘਰੇਲੂ ਖਰਚੇ ਸਨ, ਕਰਜ਼ੇ ਸਨ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ‘ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੇਵਾਵਾਂ’ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ। ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ ਦੌਰ ਦੌਰਾਨ ਦੁਕਾਨਾਂ, ਸਬਜ਼ੀ ਵਿਕਰੇਤਾ, ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਆਦਿ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ। ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਖ ਯੂਸਫ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਨਾਲ ਸਬਜ਼ੀ ਵੇਚਣ ਦਾ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਕੁਝ ਪੈਸਿਆਂ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕੀਤਾ।


ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਯੂਸਫ਼ ਨੂੰ ਵਾਈਬੀ ਚਵਾਨ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਫਾਰਮੇਸੀ ਤੋਂ ਵੀ ਫ਼ੋਨ ਆਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਲੈਬ ਅਸਿਸਟੈਂਟ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਲੈਬ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਕਰੀਬ 16 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਸੀ, ਉੱਥੇ ਜਾਣ ਦੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ। ਯੂਸਫ ਦੇ ਕੋਲ ਪੁਰਾਣੀ ਬਾਈਕ ਸੀ ਪਰ ਪੈਟਰੋਲ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ (ਲਗਭਗ 111 ਰੁਪਏ) ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੇ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਬਾਈਕ ਨਹੀਂ ਚਲਾਈ। ਕਾਫੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਾਈਕ ਖਰਾਬ ਹਾਲਤ 'ਚ ਪਈ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਸਕਣ। ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਘੋੜਾ ਯਾਦ ਆਇਆ।


ਯੂਸਫ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਕੋਲ ਕਾਠੀਆਵਾੜੀ ਨਸਲ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਘੋੜਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ 40 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਵਿੱਚ ਵੇਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਯੂਸਫ਼ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈਸੇ ਦੇਣ ਲਈ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਘੋੜਾ ਖਰੀਦ ਲਿਆ। ਹੁਣ ਮਈ 2020 ਵਿੱਚ ਯੂਸਫ਼ ਕੋਲ ਕਿਤੇ ਘੁੰਮਣ ਲਈ ‘ਜਿਗਰ’ ਨਾਂ ਦਾ ਘੋੜਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਸੇ ਘੋੜੇ ਨਾਲ ਲੈਬ ਵਿਚ ਜਾਣ ਲੱਗਾ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ 'ਘੋੜੇ ਵਾਲਾ' ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਨ ਲੱਗ ਪਏ।


ਯੂਸਫ਼ ਜਿਗਰ ਨੂੰ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿਗਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਟੋਰ ਰੂਮ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਯੂਸਫ਼ ਜਿਗਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਭੋਜਨ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਵਾਰ ਜਿਗਰ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਬਾਈਕ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬੱਸਾਂ ਤੱਕ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਸੜਕ 'ਤੇ ਆ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਯੂਸਫ਼ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ 'ਤੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਤੱਕ, ਯੂਸਫ਼ ਨੇ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਬਾਇਕ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਹੋਵੇ। 


ਉਸ ਨੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਲਈ 4,000 ਰੁਪਏ ਮਹੀਨਾਵਾਰ ਖਰਚਾ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਖਰਚਾ 6,000 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਉਹ ਘੋੜੇ 'ਤੇ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਸਿਰਫ 40 ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕਰਦਾ ਹੈ ਯਾਨੀ ਲਗਭਗ 1200 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ। ਯੂਸਫ਼ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਨੇੜੇ-ਤੇੜੇ ਘਾਹ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਘੋੜੇ ਲਈ ਭੋਜਨ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਹੁਣ ਯੂਸਫ਼ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ, ਕੰਮ ’ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਉਸ ਕੋਲ ਘੋੜਾ ਹੈ।