ਹਰ ਭਾਰਤੀ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਚਮਚਾ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਘਰ ਦੀ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚਮਚੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਹੈ ਕਿ ਚਮਚੇ ਦੀ ਖੋਜ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿੱਥੇ ਹੋਈ ਸੀ? ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਾਂਗੇ ਕਿ ਚਮਚ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਵਰਤੋਂ ਕਦੋਂ ਅਤੇ ਕਿੱਥੇ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
ਚਮਚੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰਸੋਈ ਅਧੂਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਇਸ ਦੀ ਉਪਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦਿਲਚਸਪ ਕਹਾਣੀ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ACSilver ਦੀ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਖੋਜਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲਾ ਚਮਚਾ 1,000 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਇਹ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਜਾਵਟ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਦੱਸ ਦਈਏ ਕਿ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਬੂਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮਿਸਰੀ ਲੋਕ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲੱਕੜ, ਚਕਮਾ ਅਤੇ ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਦੇ ਬਣੇ ਚਮਚਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਕਾਫੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਨ। ਇਸਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਬਹੁਤ ਖਾਸ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸਦਾ ਮਕਸਦ ਸਜਾਵਟ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਟੋਰਿਆਂ 'ਤੇ ਵੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਧਾਰਮਿਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਰੇਖਾ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨੀ ਅਤੇ ਰੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਚਮਚੇ ਕਾਂਸੀ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਬਣਾਏ ਜਾਣ ਲੱਗੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਧਾਤਾਂ ਦੇ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ, ਮੱਧਕਾਲੀ ਦੌਰ (476 ਈ. – 1492) ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਚਮਚੇ ਸਿੰਗ, ਲੱਕੜ, ਪਿੱਤਲ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਕ ਤੋਂ ਬਣਾਏ ਜਾਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ। ਇਹ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਸਾਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਲੱਗਦੇ ਸਨ।
ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਚਮਚੇ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਜ਼ਿਕਰ 1259 ਵਿੱਚ ਐਡਵਰਡ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਇਸ ਨੂੰ ਅਲਮਾਰੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਹੀ ਗਈ ਸੀ। 15ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ, ਧਾਤ ਦੇ ਚਮਚਿਆਂ ਨੇ ਆਮ ਲੱਕੜ ਦੇ ਚਮਚਿਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।