ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ: ਮੀਟ, ਮੱਛੀ ਜਾਂ ਡੇਅਰੀ ਤੇ ਆਂਡਿਆਂ ਸਮੇਤ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦ ਖਾਲੀ ਡਾਈਟ ਸਿਹਤ ਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤੀ ਖੋਜ ਨੇ ਵੀਗਨ ਤੇ ਵੈਜੀਟੇਰੀਅਨ ਡਾਈਟਸ ਦਾ ਸਬੰਧ ਦਿਲ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਘੱਟ ਖ਼ਤਰੇ ਨਾਲ ਪਰ ਫ਼੍ਰੈਕਚਰ ਦੇ ਵੱਧ ਖ਼ਤਰੇ ਨਾਲ ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ ਦੇ ਘੱਟ ਸੇਵਨ ਕਾਰਨ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਹਫ਼ਤੇ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਖੋਜ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੱਕ ਬੱਚਿਆਂ ਉੱਤੇ ਪੈਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੀਗਨ ਖੁਰਾਕ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ
ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਨੇ ਮੀਟ ਖਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਕੱਦ ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੱਡੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਬੰਧ ਪਾਇਆ ਹੈ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਵੀਗਨ ਡਾਇਟਸ ਅੰਤਰ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀ ਹੈ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਹ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਫਰਕ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ। ‘ਅਮੈਰੀਕਨ ਜਰਨਲ ਆਫ ਕਲੀਨਿਕਲ ਨਿਊਟ੍ਰੀਸ਼ਨ’ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਖੋਜ ਅਨੁਸਾਰ ਪੋਲੈਂਡ ਵਿੱਚ 5-10 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਫਰਕ ਦੀ ਪਰਖ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਖੋਜ ਜ਼ਰੀਏ, ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਨੇ 'ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਖੁਰਾਕ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ'।
 
2014 ਤੇ 2016 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, 187 ਸਿਹਤਮੰਦ ਬੱਚੇ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 63 ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ, 52 ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਤੇ 72 ਮਾਸ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਜਾਂ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ, ਸਰੀਰ ਦੀ ਬਣਤਰ, ਕਾਰਡੀਓਵੈਸਕੁਲਰ ਜੋਖਮ ਤੇ ਸੂਖਮ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਗ੍ਰਹਿਣ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਡੇਟਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਇਸ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਜਿਸ ਨੇ ਮੀਟ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਖੁਰਾਕ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਖੋਜ ਨਿਰੀਖਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਖਾਣਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਬੱਚੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਅਜਿਹੀ ਡਾਇਸ ਲੈ ਰਹੇ ਸਨ।

ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਕੱਦ ਦੀ ਘਾਟ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਖ਼ੁਲਾਸਾ
ਖੋਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਬੱਚੇ ਪੌਦੇ ਅਧਾਰਤ ਖੁਰਾਕ ਯਾਨੀ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਚਾਈ ਮੀਟ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਨਾਲੋਂ ਔਸਤਨ 3 ਸੈਮੀ ਘੱਟ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਹ ਵੀ ਪਾਇਆ ਕਿ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਖੁਰਾਕ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਕਮੀ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਜੋਖਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚ ਵਿਟਾਮਿਨ ਬੀ 12, ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ, ਵਿਟਾਮਿਨ ਡੀ ਤੇ ਆਇਰਨ ਦੇ ਘੱਟ ਪੱਧਰ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਖੁਰਾਕ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੱਡੀਆਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਖਣਿਜ 5 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਘੱਟ ਪਾਇਆ ਗਿਆ। ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਖਣਿਜਾਂ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਜਿੰਨੀ ਉੱਚੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਖਣਿਜ ਦੀ ਘਣਤਾ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਪੰਜ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਦਾ ਅੰਤਰ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਉਮਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਸੀਮਤ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੋਸ਼ਣ ਸੰਬੰਧੀ ਕਮੀ ਵਾਲੇ ਬੱਚੇ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਖਣਿਜ ਘਣਤਾ ਵਿੱਚ ਢਲ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਭਾਵ, 20 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਪੁੰਜ ਦਾ 95 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਹੱਡੀਆਂ ਦੀ ਘਣਤਾ ਦਾ ਘਾਟਾ ਬਾਅਦ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਫ੍ਰੈਕਚਰ ਦੀ ਉੱਚ ਦਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ। ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ, ਵਿਟਾਮਿਨ ਡੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ। ਵੀਗਨ ਆਹਾਰ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਪਸ਼ੂ ਉਤਪਾਦਾਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।