ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ : ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਰਾਵਲਪਿੰਡੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਅਤੇ ਗਲੀਆਂ 'ਚ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਤਾਜ਼ਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੁਣੇ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ 90 ਸਾਲਾ ਰੀਨਾ ਵਰਮਾ ਛਿੱਬਰ ਸੋਮਵਾਰ ਨੂੰ ਵਾਹਗਾ ਸਰਹੱਦ ਰਾਹੀਂ ਭਾਰਤ ਪਰਤ ਆਈ ਹੈ। ਉਹ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ 75 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਵੀਜ਼ਾ ਲੈ ਕੇ 23 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਅਟਾਰੀ ਸਰਹੱਦ ਰਾਹੀਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਗਈ ਸੀ। ਵਾਹਗਾ ਤੋਂ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ 'ਤੇ ਛਿੱਬਰ ਦਾ ਅਟਾਰੀ ਸਰਹੱਦ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਧੀ ਅਤੇ ਜਵਾਈ ਨੇ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ।
ਪੁਣੇ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਬਜ਼ੁਰਗ ਰੀਨਾ ਵਰਮਾ ਛਿੱਬਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ ਰਾਵਲਪਿੰਡੀ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ) ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਘਰ ਦੇਵੀ ਕਾਲਜ ਰੋਡ ’ਤੇ ਸੀ। ਮਾਡਰਨ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦਾ ਭਰਾ ਅਤੇ ਭੈਣ ਵੀ ਇਸੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਨ। 1947 ਵਿਚ 15 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਵੰਡ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਜੱਦੀ ਘਰ ਛੱਡਣਾ ਪਿਆ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਉਹ ਰਾਵਲਪਿੰਡੀ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਦੀ ਗਲੀ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਢੋਲ-ਢਮਕੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ।
ਉਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਰਾਵਲਪਿੰਡੀ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤੋਂ ਸੈਂਕੜੇ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਡੀਏਵੀ ਕਾਲਜ ਰੋਡ ’ਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਗਲੀ ਮੁਹੱਲਾ ਸਥਿਤ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਪੁੱਜੀ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਢੋਲ ਦੀ ਤਾਜ ’ਤੇ ਨੱਚ ਕੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਵਰਖਾ ਕੀਤੀ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਦੀ ਤੰਗ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਜਾਣਿਆ-ਪਛਾਣਿਆ ਅਹਿਸਾਸ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਾਲਕੋਨੀ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਲੋਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਨੱਚਦੇ ਸਨ। ਹਰ ਪਾਸੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਛਾ ਗਈਆਂ ਤੇ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਮੁੜ ਆ ਗਈਆਂ।
ਪੁਣੇ ਦੇ ਵਰਮਾ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਕਾਫੀ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਰਾਵਲਪਿੰਡੀ 'ਚ ਘਰ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਉਹ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਕਿ ਉਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਆਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧੀਆ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਘਰ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੇ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ ਪਰ ਜੋ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਮਿਲਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਉਸ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੀ ਬਜ਼ੁਰਗ ਔਰਤ ਵਾਂਗ ਪੇਸ਼ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ।