ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵਿਆਂ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧ ਅਫ਼ਗਾਨੀ ਜ਼ੀਰਾ (ਜੋ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਤੇ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ, ਗੁਜਰਾਤ ਤੇ ਦੱਖਣ ਭਾਰਤ 'ਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਕਿਸ਼ਮਿਸ਼, ਬਾਦਾਮ ਗਿਰੀ ਤੇ ਅੰਜੀਰ ਆਦਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਡਰਾਈ ਫਰੂਟ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਦਾ ਵੱਡਾ ਅਸਰ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ 'ਤੇ ਪਏਗਾ। ਦੇਸ਼ ਦੇ ਅਰਥਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮੇਵੇ ਤਕਰੀਬਨ 800-1,000 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦਾ ਵੱਦਾ ਹਿੱਸਾ ਡਰਾਈ ਫਰੂਟ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਡਰਾਈਫਰੂਟ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਸੜਕੀ ਰਸਤਾ ਹੀ ਲਾਹੇਵੰਦ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸੜਕੀ ਰਸਤਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਸਤੇ ਹੀ ਡਰਾਈਫਰੂਟ ਭਾਰਤ ਪਹੁੰਚ ਸਕੇਗਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੈਣ ਲਈ ਵਪਾਰੀ ਰਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਸਤਿਓਂ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਨਮੀ ਕਾਰਨ ਸਿੱਲ੍ਹੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਖਰਾਬ ਹੋਣ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਵਪਾਰੀ ਡਰਾਈਫਰੂਟ ਦੇ ਸਾਮਾਨ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਸਤੇ ਮੰਗਵਾਉਣ ਦਾ ਜੋਖ਼ਮ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ, ਇਸ ਕਾਰਨ ਭਾਰਤ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਡਰਾਈ ਫਰੂਟ ਨਹੀਂ ਮੰਗਵਾ ਪਾਵੇਗਾ।
ਹੁਣ ਭਾਰਤੀ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਮੰਗਵਾਉਣ ਵੱਲ ਰੁਖ਼ ਕਰਨਗੇ। ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗਾ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਹੀ ਝੱਲਣਾ ਪਵੇਗਾ।