ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਜਾਂ ਵਿਕਸਤ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕੰਮਕਾਜੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਹਿੱਸੇਦਾਰੀ ਬਰਾਬਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਆਰਥਿਕਤਾ ਉੱਪਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਔਰਤਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਲਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖ-ਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਕੰਮਕਾਜੀ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਇਸ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਨੈਨੀ ਜਾਂ ਡੇ-ਕੇਅਰ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਤਾਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਮਾਪਿਆਂ ਵਾਲਾ ਇਮੋਸ਼ਨਲ ਸੁਪੋਰਟ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਅਜਿਹੇ 'ਚ ਹੁਣ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਖੁਦ ਹੀ ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਜੋ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਉਹ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਣ, ਜੋ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਦ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਮਾਪੇ ਲੱਭਦੇ ਹਨ 'ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਪੇਰੇਂਟ'
ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਰੁਝਾਨ ਹੈ। ਸਾਊਥ ਚਾਈਨਾ ਮਾਰਨਿੰਗ ਪੋਸਟ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਮੁਤਾਬਕ ਇੱਥੇ ਅਮੀਰ ਮਾਪੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੋਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਕਰੇ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਵਾਂਗ ਪਿਆਰ-ਦੁਲਾਰ ਦੇਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟਿਊਸ਼ਨ ਲਈ ਲੈ ਜਾਵੇ, ਲੋੜ ਪੈਣ 'ਤੇ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਵੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡੇ, ਐਕਟੀਵਿਟੀ ਕਰੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਦਾ ਵੀ ਧਿਆਨ ਰੱਖੇ। ਇਸ ਨੌਕਰੀ ਨੂੰ ਚਾਈਲਡ ਕੰਪੈਨੀਅਨ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਰਾਹੀਂ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਨੌਜਵਾਨ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਡੇਢ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਕਮਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਬੱਸ ਲੋੜ ਹੈ ਚੰਗੀ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਦੀ।
ਨੈਨੀ ਨਹੀਂ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ!
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਕੰਮ ਇੱਕ ਨੈਨੀ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਅਮੀਰ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਬਦਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਉਹ ਹਾਰਵਰਡ, ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ, ਸਿੰਹੁਆ ਅਤੇ ਪੇਕਿੰਗ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹੇ ਹੋਏ ਚਾਈਲਡ ਕੰਪੈਨੀਅਨ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਸਿਖਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵੀ ਦੇ ਸਕਣ। ਇਹ ਸੇਵਾ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਘੰਟਿਆਂ, ਦਿਨਾਂ ਅਤੇ ਲਿਵ-ਇਨ ਲਈ ਵੀ ਉਪਲਬਧ ਹੈ, ਜਿਸ ਲਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦਰਾਂ ਤੈਅ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਮੁਤਾਬਕ ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਮਾਪੇ ਡੇਢ ਲੱਖ ਤੋਂ 3.5-4 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ। ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਮਾਵਾਂ ਦੀ ਭਰਤੀ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਏਜੰਸੀਆਂ ਤੱਕ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ।