ਵਿਸ਼ਵਾਸ, ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਇੱਕ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਚੱਲਣ ਲਈ ਤਿੰਨ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ। ਇਸ ਵਿਚ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਇਹ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਵਿਚ ਬਦਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਭਰੋਸਾ ਵੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਹੁਣ ਸਵਾਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਾਰਟਨਰ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਕਿਉਂ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੈ ਜਾਂ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਬਦਲਾਅ ਇਸ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਨ? ਆਓ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਵਿਗਿਆਨ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਗਿਆਨ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ?
ਹਾਰਵਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਆਸਟਿਨ ਦੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ ਟੈਕਸਾਸ ਦੇ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਰਥਾਤ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਵਾਧੂ ਟੈਸਟੋਸਟੀਰੋਨ ਅਤੇ ਕੋਰਟੀਸੋਲ ਹਾਰਮੋਨ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਅਤੇ ਅਨੈਤਿਕ ਵਿਵਹਾਰ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਹਾਰਮੋਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਾਰਟਨਰ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੁਸ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ ਟੈਕਸਾਸ ਦੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਰੌਬਰਟ ਜੋਸੇਫ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਹਾਰਮੋਨ ਸਾਡੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਨਸਾਨ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹਨ। ਪਰ ਕਈ ਤਾਜ਼ਾ ਖੋਜਾਂ ਨੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਹਾਰਮੋਨ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਕਿਵੇਂ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।
ਇਹ ਹਾਰਮੋਨ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ?
ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਉੱਚ ਟੈਸਟੋਸਟੀਰੋਨ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਡਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਪ੍ਰਤੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਉੱਚ ਕੋਰਟੀਸੋਲ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਤਣਾਅ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਸਹੀ ਅਤੇ ਗਲਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਟੈਸਟੋਸਟੀਰੋਨ ਦੇ ਉੱਚ ਪੱਧਰ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਉਕਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਕੋਰਟੀਸੋਲ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਇਨਸਾਨ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਗਣਿਤ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਗਈ
ਇਸ ਖੋਜ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਹਾਰਵਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਟੈਕਸਾਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗਣਿਤ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਗਣਿਤ ਦੇ ਜਿੰਨੇ ਸਵਾਲ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖੋਜਕਰਤਾ ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਲਾਰ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਲਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਟੈਸਟ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਟੈਸਟੋਸਟੀਰੋਨ ਅਤੇ ਕੋਰਟੀਸੋਲ ਵਧਿਆ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਧਾ-ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਹਾਰਮੋਨ ਸੰਤੁਲਿਤ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨਾ ਹੀ ਦੱਸਿਆ ਜਿੰਨਾ ਸਹੀ ਸੀ।