Why Harmful To Sleep Under The Tree At Night: ਪੌਦਿਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਦਰੱਖਤ ਸਾਨੂੰ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਆਕਸੀਜਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਸਗੋਂ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਅਤੇ ਸ਼ੋਰ ਤੋਂ ਵੀ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਕੜਕਦੀ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਤੁਰਦਿਆਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਰੁੱਖ ਦੀ ਛਾਂ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਰੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਲੋਕ ਤਾਂ ਦਰੱਖਤ ਹੇਠਾਂ ਸੌਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤ ਹੇਠਾਂ ਨਹੀਂ ਸੌਣਾ ਚਾਹੀਦਾ? ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਈ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਇਸ ਦਾ ਅਸਲ ਕਾਰਨ ਕੀ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਾਂਗੇ-
ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤ ਹੇਠਾਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਸੌਣਾ ਚਾਹੀਦਾ-
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਦਰੱਖਤ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਇੰਜ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਰੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਗੋਲਮੇਜ਼ ਕਾਨਫਰੰਸ ਹੋ ਰਹੀ ਹੋਵੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਲੋਕ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤ ਹੇਠਾਂ ਨਾ ਬੈਠਣ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਆਕਸੀਜਨ ਦਰੱਖਤ ਤੋਂ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਦਰੱਖਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਆਕਸੀਜਨ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਕਾਰਬਨ ਡਾਈਆਕਸਾਈਡ ਨੂੰ ਜਜ਼ਬ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਚਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਰਾਤ ਵੇਲੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦਰੱਖਤ ਕਾਰਬਨ ਡਾਈਆਕਸਾਈਡ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਹਨ ਤੇ ਆਕਸੀਜਨ ਖਿਚਦੇ ਹਨ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤ ਹੇਠਾਂ ਨਾ ਸੌਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਦਰੱਖਤ ਕਿਵੇਂ ਸਾਹ ਲੈਂਦੇ ਹਨ
ਦਰੱਖਤ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਮੋਰੀਆਂ (ਛੇਕਾਂ) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਦਰੱਖਤਾਂ ਕੋਲ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਸਾਹ ਦਾ ਅੰਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦਰੱਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਛੇਕਾਂ ਨੂੰ ਸਟੋਮਾਟਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰੁੱਖ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਭੋਜਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸੰਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਪੌਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੋਂ ਕਾਰਬਨ ਡਾਈਆਕਸਾਈਡ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਜੇ ਗਏ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਅਤੇ ਆਕਸੀਜਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਆਕਸੀਜਨ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਵਿੱਚ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਊਰਜਾ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਰੱਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਹ ਲੈਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨਿਰੰਤਰ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।