ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ: ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤਾ ਚੰਦਰਾ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਸਫ਼ਦਰਜੰਗ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦੰਦਾ ਦੇ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸਰਜਨ ਹਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਅਤੇ ਐਤਵਾਰ ਦਾ ਦਿਨ ਵੀ ਹੋਰ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸਰਕਾਰੀ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਲਾਗੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਗ਼ਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੁਫ਼ਤ ਇਲਾਜ ਕਰਦਿਆਂ.
ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤਾ ਜਦੋਂ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਬੀਡੀਐਸ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡੈਂਟਲ ਕੈਂਪ ਲਈ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕੇ ਉਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕੇ ਪੇਂਡੂ ਲੋਕ ਦੰਦਾ ਦੀ ਸਫ਼ਾਈ ਵੱਲ ਬਹੁਤਾ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦੀ ਦਿੰਦੇ. ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੰਦਾ ਸੰਬੰਧੀ ਕੋਈ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ.
ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਪਾਨ ਅਤੇ ਸੁਪਾਰੀ ਬਹੁਤ ਖਾਂਦੇ ਹਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੇ ਸੁਪਾਰੀ ਖਾਣ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਦਾ ਕੈਂਸਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਉਦੋਂ ਅੰਕਿਤ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੰਦਾ ਸੰਬੰਧੀ ਸਫ਼ਾਈ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਓ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂੰ ਕਰਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵੀ ਪਿੰਡਾਂ ‘ਚ ਜਾ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕ ਕਰਨ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ.
ਇਸ ਪਿੱਛੋਂ ਉਹ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਗਈ ਅਤੇ ਫੇਰ ਵਿਆਹ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਇਸ ਪਾਸੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕੀ. ਵਿਆਹ ਮਗਰੋਂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਆਈ ਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਭਲਾਈ ਮੰਤਰਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਉਹ ਮਰੀਜ਼ ਆਉਂਦੇ ਸਨ ਜੋ ਸਰਕਾਰੀ ਮਹਿਕਮੇ ਵਿੱਚ ਨੌਕਰੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ. ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤਾ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕੇ ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕਰਮਚਾਰੀ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਇਲਾਜ ਕਰਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੀ ਜੋ ਆਪਣਾ ਇਲਾਜ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਖ਼ਰਚਾ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕ ਸਕਦੇ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸਰਕਾਰੀ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਤਾਦਾਦ ਹੀ ਇੰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇਲਾਜ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ. ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਜੇ ਇਹ ਹਾਲ ਹੈ ਤਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋਏਗਾ. ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਹਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕੇ ਪੇਂਡੂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਇੱਕ ਲੱਖ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਡੈਂਟਲ ਸਰਜਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਸਮਝਦੀਆਂ ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦਿਨੇਸ਼ ਗੌਤਮ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ. ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ‘ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਫ਼ਾਉਂਡੇਸ਼ਨ’ ਨਾਂਅ ਦਾ ਇੱਕ ਟਰੱਸਟ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ. ਇਹ ਟਰੱਸਟ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਗੌਤਮ ਨੇ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਉਹ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੰਦਾ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਓ ਲਈ ਜਾਗਰੂਕ ਕਰੇ.
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤ ਨੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਦੇ ਕਈ ਪਿੰਡਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ. ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਦੰਦਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਦੇ ਕੈਂਪ ਲਾਏ. ਕੈਂਪ ਲਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਫ਼ਾਉਂਡੇਸ਼ਨ ਵਾਲੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਰਪੰਚ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦੇ. ਕੈਂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਦੰਦਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ. ਇਹ ਕੈਂਪ ਹਫ਼ਤੇ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤ ਦੀ ਟੀਮ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਕੈਂਪ ਲਾਉਂਦੀ ਹੈ. ਇਲਾਜ ਦਾ ਸਮਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ.
ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤਾ ਦੇ ਇਸ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵੇਖਦਿਆਂ ਹੁਣ ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਡਾਕਟਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਆਉਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕੇ ਉਹ ਹਰ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ. ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਹੋਰ ਡੈਂਟਲ ਸਰਜਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਨਾਲ ਜੋੜ ਰਹੀ ਹੈ.
ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤ ਨੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਹੀ ਦੰਦਾ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਗਰੂਕ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸਗੋਂ ਗ਼ਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਗੁੜਗਾਉਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਲੀਨਿਕ ਵੀ ਬਣਾਇਆ ਹੈ. ਇਸ ਵੇਲੇ ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤ ਦੀ ਟੀਮ ਦਿੱਲੀ, ਰਾਜਸਥਾਨ, ਉੱਤਰਾਖੰਡ, ਗੁਜਰਾਤ ਅਤੇ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ. ਉਹ ਹੁਣ ਤਕ 25 ਹਜ਼ਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦੰਦਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਹਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਟੀਮ ਵਿੱਚ 6 ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਵਾਲੰਟੀਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.
ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤ ਨੇ ਜਦੋਂ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਇਹ ਮੁਹਿੰਮ ਛੇੜੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀ ਡਾਕਟਰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾ ਰਹੇ ਕੇ ਉਹ ਕਰਨਾ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਪਰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਸ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਏ.
ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸਫ਼ਦਰਜੰਗ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਲਈ ਵੱਖਰੀ ਉਪੀਡੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਨੂੰ ਭੀੜ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਆਉਣ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਨਾ ਹੋਏ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਹ ਡੈਂਟਲ ਵੈਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਇਲਾਜ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕੇ.