ਸਰਦੀ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਕੜਾਕੇ ਦੀ ਠੰਢ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਰਜਾਈ ਅਤੇ ਕੰਬਲ ਹੇਠ ਸੌਣ ਦਾ ਆਨੰਦ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਵਿਚ ਮਿਲਦਾ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਮੌਸਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਕੰਬਲ ਜਾਂ ਰਜਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੂੰਹ ਦੇ ਕੇ ਸੌਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇਹ ਆਦਤ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਨੁਕਸਾਨਦਾਇਕ ਸਾਬਿਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਜ਼ੁਕਾਮ ਤੋਂ ਰਾਹਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਆਦਤ ਸਿਹਤ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਕਾਫੀ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਹੈ। ਰਜਾਈ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਓ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਰਜਾਈ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਚਿਹਰਾ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਣ ਦੇ ਕੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।


ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ : Vitamin B-12 Foods: ਆਂਡੇ ਨਾਲ ਖਾਓ ਇਹ ਚੀਜ਼ਾਂ, ਸਰੀਰ 'ਚ ਵਿਟਾਮਿਨ ਬੀ-12 ਦੀ ਕਮੀ ਕੁੱਝ ਹੀ ਦਿਨਾਂ ‘ਚ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ਦੂਰ



ਇਹ ਚਮੜੀ ਲਈ ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਹੈ


ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਰਜਾਈ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਕਸੀਜਨ ਰਜਾਈ ਦੇ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਰਜਾਈ ਵਿੱਚੋਂ ਅਸ਼ੁੱਧ ਹਵਾ ਬਾਹਰ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਸ਼ੁੱਧ ਹਵਾ ਦਾ ਸਾਹ ਲੈਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਚਮੜੀ ਦਾ ਰੰਗ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇਸ ਨਾਲ ਚਮੜੀ 'ਤੇ ਝੁਰੜੀਆਂ ਵੀ ਪੈ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸਰਦੀਆਂ 'ਚ ਮੂੰਹ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਣ ਨਾਲ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰ 'ਚ ਖੂਨ ਦਾ ਸੰਚਾਰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਮੁਹਾਂਸੇ ਅਤੇ ਮੁਹਾਂਸੇ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।


ਫੇਫੜਿਆਂ ਲਈ ਹਾਨੀਕਾਰਕ


ਰਜਾਈ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਫੇਫੜਿਆਂ ਨੂੰ ਭੁਗਤਣੇ ਪੈ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਸਲ 'ਚ ਰਜਾਈ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੂੰਹ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਣ ਨਾਲ ਫੇਫੜਿਆਂ 'ਚ ਹਵਾ ਦਾ ਸੰਚਾਰ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੁੰਗੜਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।


ਇਸ ਨਾਲ ਅਸਥਮਾ, ਡਿਮੈਂਸ਼ੀਆ ਜਾਂ ਸਿਰ ਦਰਦ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਵਧ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਅਸਥਮਾ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਵੀ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਰਜਾਈ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਢੱਕ ਕੇ ਨਹੀਂ ਸੌਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।



ਦਿਲ ਦੇ ਦੌਰੇ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ


ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਰਜਾਈ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਮੂੰਹ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਂਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਦਿਲ ਦੇ ਦੌਰੇ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਵੱਧ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ ਰਜਾਈ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚਿਹਰਾ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਣ ਨਾਲ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਸਹੀ ਆਕਸੀਜਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ, ਜਿਸ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਅਸਰ ਦਿਲ 'ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।


ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ 'ਚ ਦਿਲ ਦੇ ਦੌਰੇ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦਮ ਘੁਟਣ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਰਜਾਈ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੂੰਹ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਣ ਨਾਲ ਵੀ ਚੱਕਰ ਆਉਣ ਜਾਂ ਜੀਅ ਕੱਚਾ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।


ਖੂਨ ਸੰਚਾਰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ


ਰਜਾਈ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਣ ਨਾਲ ਵੀ ਬਲੱਡ ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਰਜਾਈ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਢੱਕ ਕੇ ਸੌਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਲੋੜੀਂਦੀ ਮਾਤਰਾ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਅੰਦਰ ਮੌਜੂਦ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਜਦੋਂ ਰਜਾਈ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਘੱਟਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਅਸਰ ਖੂਨ ਸੰਚਾਰ 'ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਦੇ ਹਰ ਹਿੱਸੇ 'ਚ ਖੂਨ ਦੀ ਸਹੀ ਮਾਤਰਾ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਪਾਉਂਦੀ।