Amazing Village: ਭਾਰਤ ਦਾ ਅਨੋਖਾ ਪਿੰਡ ਜੋ 2 ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਹੈ ਹਿੱਸਾ! ਮੁਖੀਆ ਦੀਆਂ ਹਨ 60 ਪਤਨੀਆਂ, ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਹੈ ਦੋਹਰੀ ਨਾਗਰਿਕਤਾ
Longwa Village: ਨਾਗਾਲੈਂਡ ਦਾ ਲੌਂਗਵਾ ਪਿੰਡ ਇਸ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਲੋਕ ਦੋ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਨਾਗਾਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਕੋਨਯਕ ਕਬੀਲੇ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮਿਆਂਮਾਰ ਦਾ ਵੀ...
Amazing Village in Two Countries: ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕਈ ਅਜਿਹੇ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਜਾਂ ਸਥਾਨ ਹਨ ਜੋ ਦੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਜਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਅੱਧੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਇੱਕ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੀ ਥਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਪਰ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਅਦਭੁਤ ਪਿੰਡ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਵੀ ਦੋਹਰੀ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਨਾਗਾਲੈਂਡ ਦੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਦੀ, ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਅਨੋਖੀ ਜਨਜਾਤੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਨਾਗਾਲੈਂਡ ਦਾ ਲੌਂਗਵਾ ਪਿੰਡ ਆਪਣੀ ਵਿਲੱਖਣ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਕਾਰਨ ਕਾਫੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕੋਨਯਕ ਕਬੀਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮਿਆਂਮਾਰ ਦਾ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਰਹੱਦ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁਖੀ ਅਤੇ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਮੁਖੀ ਯਾਨੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਲੰਘਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜੇ ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੌਂਦਾ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਜੇ ਨੂੰ 'ਅੰਘ' ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀਆਂ 60 ਪਤਨੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਮਿਆਂਮਾਰ, ਨਾਗਾਲੈਂਡ ਅਤੇ ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ 100 ਪਿੰਡਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਵੀ ਹੈ।
ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰਨ ਦੀ ਸੀ ਪ੍ਰਥਾ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਕੋਨਯਕ ਕਬੀਲੇ ਨੂੰ ਹੈਡਹੰਟਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਹੈਡਹੰਟਰ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਉਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਜਿਸ ਤਹਿਤ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਬੀਲਿਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਜਾ ਲੈਂਦੇ ਸੀ ਸਨ। ਪਰ 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਜਦੋਂ ਇੱਥੇ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲਿਆ ਤਾਂ ਇਹ ਪ੍ਰਥਾ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ। ਸੀਐਨ ਟਰੈਵਲਰ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਅਨੁਸਾਰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕਰੀਬ 700 ਘਰ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਕਬੀਲੇ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਹੋਰ ਕਬੀਲਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਵਾਸੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ ਜਾਣ ਲਈ ਪਾਸਪੋਰਟ-ਵੀਜ਼ੇ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ- ਕੋਨਯਕ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਹੋਰ ਹਿੱਸਿਆਂ 'ਤੇ ਟੈਟੂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹੋਰ ਕਬੀਲਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਣ। ਟੈਟੂ ਅਤੇ ਸਿਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸਾ ਹਨ। ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੀ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ-ਜਾਣ ਲਈ ਵੀਜ਼ਾ-ਪਾਸਪੋਰਟ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਨਾਗਾਮੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਨਾਗਾ ਅਤੇ ਅਸਾਮੀ ਭਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਬਣੀ ਹੈ।