ਸਮਸਤੀਪੁਰ ਵਿੱਚ ਹਰ ਸਾਲ ਨਾਗਪੰਚਮੀ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਸੱਪਾਂ ਦਾ ਮੇਲਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਖ਼ਾਸਕਰ ਸਮਸਤੀਪੁਰ ਵਿੱਚ ਮੇਲਾ ਛੋਟੇ ਜਾਂ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸੰਗੀਆ, ਨਰਹਣ, ਡੁਮਰਿਆ, ਖੱਦੀਆਹੀ, ਬਸਰੀ, ਚੱਕਬੀਬ, ਮੁਸਤਫਾਪੁਰ ਸਮੇਤ ਪੂਰੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਜਾਂ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਮੇਲਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇਕ ਮਹੀਨਾ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।  ਸਥਾਨਕ ਲੋਕ ਸੱਪ ਫੜਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰਾਂ 'ਚ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾਗਪੰਚਮੀ ਦੇ ਦਿਨ, ਉਹ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵਿਚ ਸੱਪ ਅਤੇ ਝੁੰਡ ਲੈ ਕੇ ਸਵੇਰੇ ਨਦੀ ਦੇ ਘਾਟ 'ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।


ਨਾਗਪੰਚਮੀ ਤੋਂ ਇਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਤ ਭਰ ਜਾਗਰਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਰਾਤ ਭਰ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲੋਕ ਸਵੇਰੇ ਜਲੂਸ ਕੱਢ ਕੇ ਨਦੀ 'ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੱਪ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਦਾ ਲਾਵਾ ਖਵਾ ਕੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦੁੱਧ ਰੱਖਣ ਦੀ ਪ੍ਰਥਾ ਕਾਫ਼ੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ।

ਸਿੱਧੂ ਮੂਸੇਵਾਲਾ ਦੇ ਹੱਕ 'ਚ ਆਈ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਖੜ੍ਹੇ ਕੀਤੇ ਕਈ ਸਵਾਲ

ਨਾਗਪੰਚਮੀ ਦੇ ਦਿਨ ਇਹ ਲੋਕ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਸੱਪ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਢੋਲ-ਨਗਾੜ੍ਹਿਆਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਜਲੂਸ ਕੱਢਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਬੱਚੇ, ਕੀ ਬੁੱਢੇ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥਾਂ 'ਚ ਸੱਪ ਖਿਡੌਣਿਆਂ ਵਾਂਗ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸੱਪ ਦਾ ਜ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ, ਪਰ ਸਥਾਨਕ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸੱਪ ਅਤੇ ਸੱਪ ਦਾ 'ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ' ਹੁੰਦਾ ਹੈ। "ਜ਼ਹਿਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਸੱਪ ਨੂੰ ਫੜਨਾ ਤਕਨੀਕੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬੱਸ ਦਿਲ 'ਚ ਹਿੰਮਤ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਥੇ ਲੋਕ ਤੁਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹੀ ਸੱਪਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।"

'ਜਦ ਕੋਈ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਜੀਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ.....', ਅਜਿਹੇ ਹਨ 'ਦਿਲ ਬੇਚਾਰਾ' ਦੇ ਇਮੋਸ਼ਨਲ ਡਾਇਲੋਗ

ਪੰਜਾਬੀ 'ਚ ਤਾਜ਼ਾ ਖਬਰਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਕਰੋ ਐਪ ਡਾਊਨਲੋਡ