Mahashivratri 2023: ਅਦੱਭੁਤ ਹੈ ਪਹਾੜੀ 'ਤੇ ਬਣੇ ਜੈਪੁਰ ਦੇ ਭੁਤੇਸ਼ਵਰ ਨਾਥ ਮਹਾਦੇਵ ਮੰਦਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ, ਸਾਰੀਆਂ ਮਨੋਕਾਮਨਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਪੂਰੀਆਂ

Bhuteshwar Nath Mahadev Mandir: ਕਿਹਾ ਜਾਂਦੈ ਕਿ ਆਮੇਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਜੰਗਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਤ ਇਹ ਮੰਦਰ ਜੈਪੁਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਸਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਜੈਪੁਰ

Mahashivratri 2023: ਜੈਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਦੇਵ ਦੇ ਕਈ ਵੱਡੇ ਮੰਦਰ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਮੰਦਰਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਅਦੱਭੁਤ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ 'ਚ ਆਮੇਰ ਦੀ ਪਹਾੜੀ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਭੁਤੇਸ਼ਵਰ ਨਾਥ ਮਹਾਦੇਵ ਮੰਦਰ ਦੀ ਵੀ ਇਕ ਅਨੋਖੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਮਹਾਸ਼ਿਵਰਾਤਰੀ ਦੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ 6 ਵਜੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 11-12 ਵਜੇ ਤੱਕ ਇਸ ਮੰਦਰ 'ਚ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਜਲ ਚੜ੍ਹਾਉਣ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਮਾਹਿਰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਆਮੇਰ ਦੀ ਪਹਾੜੀ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਇਹ ਮੰਦਰ ਚਰਚਾ 'ਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਭੁਤੇਸ਼ਵਰ ਨਾਥ ਮਹਾਦੇਵ ਇਸ ਮੰਦਰ 'ਚ ਜੋ ਵੀ ਮੰਗਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਆਮੇਰ, ਜੈਪੁਰ, ਹਰਿਆਣਾ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਲੋਕ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਮੰਦਰ ਹੈ। ਸਾਵਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਇੱਥੇ ਭਾਰੀ ਭੀੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਰੀਬ 30 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਰਹੇ ਦਯਾਸ਼ੰਕਰ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਅਨੋਖੀ ਹੈ। ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਦੋਂ ਹੋਈ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਹੈ ਜੰਗਲ 

ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੇ ਮਹੰਤ ਸੋਨੂੰ ਪਾਰੀਕ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਆਮੇਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਜੰਗਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਤ ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਨ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਜੈਪੁਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਸਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਮੰਦਰ ਪਹਾੜੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇਕੱਲਾ ਸੀ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਮੰਦਰ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਭਾਰੀ ਭੀੜ ਇਕੱਠੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ। ਪਹਾੜਾਂ ਅਤੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਤ ਇਹ ਇਕਲੌਤਾ ਮੰਦਰ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਣਤਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੰਦਰ ਦਾ ਮੰਡਪ ਅਤੇ ਗੁੰਬਦ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਣੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ-ਜੁਲਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਹੋਰ ਉਸਾਰੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਮੰਦਰ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਡੂੰਘੇ ਅਤੇ ਸੰਘਣੇ ਜੰਗਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਹਾੜਾਂ 'ਤੇ ਟ੍ਰੈਕਿੰਗ ਕਰਕੇ ਵੀ ਲੋਕ ਇੱਥੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹੁਣ ਇੱਥੇ ਭਾਰੀ ਭੀੜ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਹੈ।

ਇਹ ਕਿੱਥੇ ਸਥਿਤ ਹੈ ਤੇ ਕੀ ਹੈ ਇਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ?

ਇਹ ਮੰਦਿਰ ਆਮੇਰ ਦੇ ਨਾਹਰਗੜ੍ਹ ਅਸਥਾਨ ਤੋਂ ਪੰਜ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਹਾੜੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਹੈ। ਇਸ ਮੰਦਰ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦੈ ਕਿ ਇਹ ਮੰਦਰ ਜੈਪੁਰ ਅਤੇ ਆਮੇਰ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੰਦਰ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਇਕੱਲਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕੋਈ ਵਸੇਬਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੀ ਪੂਜਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰਦਾ ਸੀ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਸੰਤ ਆਏ ਅਤੇ ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੰਤ ਨੇ ਉਥੇ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀ ਸਮਾਧੀ ਲੈ ਲਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਕਬਰ ਅੱਜ ਵੀ ਉੱਥੇ ਹੈ। ਹੁਣ ਇੱਥੇ ਕਾਫੀ ਭੀੜ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਜਾ-ਪਾਠ ਜ਼ੋਰਾਂ ਨਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।