The Vaccine War Movie Review: ਵਿਵੇਕ ਅਗਨੀਹੋਤਰੀ ਦੀ ਫਿਲਮ 'ਦ ਵੈਕਸੀਨ ਵਾਰ' ਹੋਈ ਰਿਲੀਜ਼, ਹਰ ਭਾਰਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਇਹ ਫਿਲਮ, ਪੜ੍ਹੋ ਰਿਵਿਊ

The Vaccine War Review: ਨਾਨਾ ਪਾਟੇਕਰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਵੱਡੇ ਪਰਦੇ 'ਤੇ ਵਾਪਸੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਫਿਲਮ 'ਦ ਵੈਕਸੀਨ ਵਾਰ' ਅੱਜ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ ਹੈ।

The Vaccine War Review: ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ ਉਸ ਭਿਆਨਕ ਦੌਰ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਾਂਗੇ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਥੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੌਰ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਨਹੀਂ ਸਕਾਂਗੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਮੌਤ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਨੇੜਿਓਂ ਦੇਖਿਆ, ਸਗੋਂ ਮੌਤ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭਿਆਨਕ ਰੂਪ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖਿਆ। ਪਰ ਫਿਰ ਜੀਵਨ ਪਰਤ ਆਇਆ ਪਰ ਵਾਪਸ ਕਿਵੇਂ ਆਇਆ ਅਤੇ ਕੋਰੋਨਾ ਵੈਕਸੀਨ ਕਿਵੇਂ ਬਣੀ? ਵਿਵੇਕ ਅਗਨੀਹੋਤਰੀ ਨੇ ਇਸ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਭ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ।

ਕਹਾਣੀ
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਕੋਈ ਆਮ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਨਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਲਵ ਸਟੋਰੀ, ਨਾ ਹੀ ਥ੍ਰਿਲਰ, ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਡੌਨ ਬਣਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਪਰ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਅਹਿਮ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਕੋਰੋਨਾ ਵੈਕਸੀਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਆਇਆ, ਕਿਹੜੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਸਨ ਅਸੀਂ ਵਿਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਟੀਕਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲਿਆ? ਕੌਣ ਇਸ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਸੀ? ਮੀਡੀਆ ਦੀ ਕੀ ਭੂਮਿਕਾ ਸੀ, ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ।

ਫਿਲਮ ਕਿਵੇਂ ਹੈ
ਇਹ ਕੋਈ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਵਾਲੀ ਫਿਲਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਦਰਸ਼ਕ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਨੱਚਦੇ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਹੀਰੋ 10 ਗੁੰਡੇ ਨਹੀਂ ਮਾਰਦਾ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਫਿਲਮ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੂਹ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਉਸ ਦੌਰ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲ ਕੇ ਆਏ ਹਾਂ। ਇਹ ਫਿਲਮ ਹਰ ਪਹਿਲੂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੁਟੇਜ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਤੁਸੀਂ ਫਿਲਮ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਫਿਲਮ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।   

ਅਦਾਕਾਰੀ
ਨਾਨਾ ਪਾਟੇਕਰ ਉਸ ਪੱਧਰ ਦੇ ਅਭਿਨੇਤਾ ਹਨ ਜਿਸ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਉਹ ਕਿਰਦਾਰ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਿਰਦਾਰ ਵਿੱਚ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਝ ਪਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਕੋਈ ਇਨਸਾਨ ਹੈ ਜਾਂ ਸਿਰਫ ਐਕਟਰ। ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਲਾਕਾਰ ਇਸ ਪਰਫੈਕਸ਼ਨ ਨਾਲ ਐਕਟਿੰਗ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪੱਲਵੀ ਜੋਸ਼ੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ...ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਾਸਕ ਉਤਾਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਟੀਕਾ ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਸਮਾਂ ਵੀ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ। ਰਾਇਮਾ ਸੇਨ ਪੱਤਰਕਾਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਠੋਸ ਹੈ। ਅਨੁਪਮ ਖੇਰ ਨੇ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜਾਨ ਪਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖਾਸੀਅਤ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਸੀਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਮਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ
ਦਿ ਕਸ਼ਮੀਰ ਫਾਈਲਜ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਵੇਕ ਅਗਨੀਹੋਤਰੀ ਦੀ ਲੀਗ ਬਦਲ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਲੀਗ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਵੀ ਉਹ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਚ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਲੋਕ ਸੋਚਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਉਸ ਦੀ ਖੋਜ ਫਿਲਮ 'ਚ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਫ਼ਿਲਮ 'ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਕੜ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਧੂਮ-ਧਾਮ ਦੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਇਹ ਫਿਲਮ ਦੇਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜ਼ਰੂਰ ਦੇਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਝ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਾਂਗੇ ਕਿ ਕੋਰੋਨਾ ਦੌਰ ਦੌਰਾਨ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ।